OCTOBER

OCTOBER

dictus a numero, quod Mensium anni a Martio, quem principem Romulus constituit, octavus esset: a Domitiano Domitianus, suô nomine, appellatus est, quod eum natalem haberet. Sic enim Sueton. in vita eius c. 13. Septembrem Mensem et Octobrem ex appellationibus suis Germanicum Domitianumve transnominavit, quod alterô suscepisset Imperium, alterô natus esset. Sed non aevum haec appellatio tulit, ubi enim infaustum vocabulum ex omni aere, vel saxo placuit eradi, menses quoque usurpatione tyrannicae appellationis exuti sunt, verba sunt Macrobii Saturnal. l. 1. c. 12. Vide quoque Plut. in Numa. Nec diutior fuit Faustini, quâ ex decreto Senatus, in honorem Faustinae, uxoris M.

Antonini Imperatoris; Item Invicti, quâ a Commodo Imperatore hie Mensis insignitus fuit, cognominatio, de qua vide Iul. Capitolin. in Antonino Pio c. 10. et Ael. Lamprid. in Commodo c. 11. In Martis tutela olim, semperque triginta unius dierum fuit. Ioh. Rosin. Antiqq. Roman. l. 4. c. 14. Ei qpud Athenienses respondit Pyanepsion, erantque septimô eius die Πυανίψια, sacrum a Theseo institutum, postquam a Minotauri caede salvus redierat: die 14. Thesmophoria: die 25. Apaturia, Franc. Rossaeus Archaeologia Att. l. 2. c. 10. voluitque Alexander M. cum in potestatem eius Athenae venissent, uti initium Anni, a Iulio seu Hecatombaeone transferretur in diem 7. Octobris seu pyanepsionis. Idem ibidem. Apud Hebraeos eidem ex parte Mensis Tisri seu Ethanim, ex parte Marchesuan seu Bull respondit, Thom. Godwyn. de Ritibus Hebraeorum l. 3. c. 1. FESTA MENSE OCTOBRI APUD ROMANOS CELEBRARI SOLITA. 3. Non. Octobris, Mundus patere dicebatur: quod et postridie Volcanalia, et ante diem 6. Idus Novemb. adeoque ter in anno fiebat, teste Festô. De quo ritu ita Catô in Comm. Iuris Civil. Mundo, inquit, nomen impositum est, ab eo Mundo, qui supra nos est. Eius inferiorem partem, veluticonseoratam Diis Manibus; clausam omni tempore, nisi iis diebus, qui suprascripti sunt, Maiores censuêre: quos dies etiam religiosos iudicaverunt,ea de causa, quod, quô tempore ea, quae ocultae et abditae Religionis essent Deorum Manium, velut in lucem educerentur et patefierent: nihil eô tempore in Rep. geri voluerunt. Itaque per eos dies nec cum hoste manus conserebant, non exercitus scribebatur, non Comitia habebantur, non aliud quidquam in Republ. msi quod ultima necessitas admonebat, administrabatur. Vide quoque Macrob. Saturnal. l. 1. c. 16. ubi inter alia ait, patente mundô, quod sacrum Diti Patri et Proserpinae dicatum est, bellum non inchoasse Romanos, quod melius occlusâ Plutonis fauce id geri putaverint. Adde Varronem. 5. Idus Meditrinalia erant, seu festum Meditrinae deae, a medendo dictum: quod, ut Flaccus Flamen Martialis dicebat, hôc die solitum esset vinum novum et vetus libari ac degustari, modicamenti causa. Latinis enim populis, quô die quis primum gustaret mustum, ominis gratiâ, dicere mos erat, Vetus novum vinum bibo: veteri novo morbo medeor. Vide Varronem de L. L. l. 5. Festum etc. 4. Idus Augustalia celebrabantur. Sic autem dicebatur dies reditus Augusti Romam, rebus in Sicilia, Graecia, Asia, Syria et Parthia compositis: qui Ludis Augustalibus quoque dictis erat insignis. Vide Dionem l. 54. et 56. Corn. Tacit. Annal. l. 1. c. 15. Plin. l. 7. c. 25. 3. Idus Fontinalia erant, a fonte quod is dies feriae eius: ad eo qutem tum et in fontes coronas iaciunt,

et puteos coronant, Festus. Vide quoque Ios. Scaligerum Collectan. in Varronein de L. L. l. 5. Idibus, October equus Martiali immolabatur: Ita autem dicebatur, qui in campo Martio mense hôc quotannis belli Deo immolabatur, trigarum victricium dexterior, de cuius capite non levis contentio solebat esse inter Suburanenses vel Suburanos et Sacrovienses; ut hi in Regiae Pariete, illi ad turrim Mamiliam id figerent: eiusque cauda magnâ celeritate perferebatur in Regiam. ut ex eo sanguis distillaret in focum participandae rei divinae gratiâ. Vide Fastum et Plut. in Quaestion. Rom. quaest. 97. ubi tamen Idibus Decembribus hoc factum fuisse ait. 14 Kal. Novembr. Armilustrium erat, in quo armati sacra faciebant. Varro de L. L. l. 5. et durantibus sacris tubâ canebant, teste Paulo Festi Abbreviatore: vel potius cla ssicô, ut contendit Ios. Scaliger in loc. cit. 5. Kal. Novembris et seqq. diebus quinque Ludi Victoriae fiebant, quorum auctor P. Corn. Sulla fuit, bellô civili, cum samnitium Telesinique exercitus pulsus caesusque est. Eôdem Mense, Libero etiam facrum fieri consuevisse, ex Kalendario Rustico, patet. Initiô quoque eius Vortumnalia fuisse, Varro docet: qui ea ante Meditrinalia et alia huius Mensis festa collocat, diem autem certum non notat. De Festis Atheniensium, hôc Mense celebrari solitis, diximus aliquid supra.